صفحات قوانین و مقررات در سایت از دکور تا واقعیت!
۱۴۰۰/۰۹/۰۶
اهمیت صفحات قانون و مقررات در سایت‌ها برای کاربران و صاحبان کسب و کار
در بدو ورود به یک سایت خارجی با پیام‌هایی مواجه می‌شید که اعلام می‌کنه که وبسایت چه منابعی از سیستم شما رو استفاده یا ذخیره می‌کنه و چه اطلاعاتی رو از سمت شما و به چه منظوری ضبط می‌کنه. شما مختارید که این موارد رو بپذیرید یا رد کنید اما در حالت دوم احتمالن سایت ادامه کار نمیده و یا اینکه بخشی از خدمات بهتون ارائه نمی‌شه.
این موضوع تو سایت‌های ایرانی خیلی کم دیده می‌شه تا جایی که می‌تونیم ادعا کنیم پیش نیومده کسی از ما بخواد که حتمن سایتش این کار رو انجام بده و این اجازه‌ها رو از کاربرش بگیره.
مسلمن دلیلش این می‌تونه باشه که در ایران قوانینی در این زمینه وجود نداره. بحث حق کاربر و ابعاد مربوط به حریم خصوصی مشخص نیست بنابراین در ایران نیازی به این موضوع دیده نمی‌شه.
توافق‌نامه کاربری در ایران و جهان:
البته خیلی از اپلیکیشن‌ها و سایت‌هایی که نیاز به دریافت امضا کاربر دارن معمولا در ابتدای کار یک یوزر اگریمنت یا توافق‌نامه کاربری رو حتما قرار می‌دند؛
اپلیکیشن‌هایی که دریافت پول دارن یا می‌خوان به برخی ویژگی‌های گوشی یا سیستم شخص دسترسی پیدا کنن، معمولن از فرد یک تفاهم‌نامه بلند بالا دریافت می‌کنن که اگر کاربر با اون موافقت نکنه نمی‌تونه ادامه بده در واقع چند نوع از این موارد وجود داره که کاربر باید در جریان اون قرار بگیره.
معمولن در اپلیکیشن‌های ایرانی تفاهم کاربر رو فقط برای بخشی از کار می‌گیرن که مربوط به منافع خود سازمان یا جلوگیری از شکایات بعدی باشه؛
مثلن در ازای توافق‌نامه ای این حق رو از کاربر می‌گیرن که در موارد خاصی بتونه شکایتی انجام بده یا این توافق رو می‌گیرن که خدمات دهنده اجازه داره به هر نوعی از اون دیتا استفاده کنه و اون رو به فروش برسونه،
ولی به کاربر اطلاع داده نمی‌شه که چه بخش‌هایی از حریم خصوصی‌ش و چه بخش‌هایی از سیستم و یا ویژگی‌های سیستمش، توسط وبسایت یا اپلیکیشن مورد استفاده قرار می‌گیره.خیلی از ما این توافق‌نامه‌ها رو نمی‌خونیم و معمولن هم باهاش موافقت می‌کنیم.
خارج از ایران این مساله یک قانونه؛ یعنی اگر که وبسایت در این مورد که داره روی سیستمش اطلاعاتی ذخیره می‌کنه برای استفاده‌های بعدی (که بهش کوکی گفته می‌شه) توافق کاربر رو نگیره؛ اگر بهش اعلام نکنه که چقدر حریم خصوصی‌ش در معرض تهدیده و یا اینکه بهش نگه استفاده از اون اپلیکیشن چه تبعاتی رو در پی داره و اگر کاربر اشتباهی کنه مسئولیت اون اشتباه به چه شکل، ممکنه بعدها بین خدمات دهنده و خدمات گیرنده تقسیم بشه، مرتکب جرم شده.
بر حسب اینکه اون وبسایت یا اپلیکیشن چه خدماتی ارئه می‌ده متن توافق‌نامه‌ها مسلما باید متفاوت باشه برخی از موارد نیاز هست که یک مشاور حقوقی اون متن رو تنظیم کرده باشه. این بخش از اپلیکیشن و سایت‌ها هم محتوایی هستن که باید تولید و تنظیم بشن و بعد از اون ورژن‌های مختلف‌شون ثبت بشه؛ به این معنی که اگر کاربر، دو سال پیش با قانون و مقررات سایت موافقت کرده بعدها در صورت تغییر اون قوانین، موارد جدید به کاربر اعلام بشه و موافقتش مجدد گرفته بشه. اگر تغییری در اون قانون و مقررات یجاد شده باید دوباره موافقتش رو بگیریم و اعلام کنیم چه مواردی تغییر کرده. این محتوادر خیلی موارد، یک محتوای حقوقی محسوب می‌شه و گاهی لازمه به کمک یک مشاور حقوقی آماده بشه.
صفحات قانون و مقررات؛ توصیه‌ای به صاحبان سایت یا کسب و کارها
فرض رو بر این بذاریم که همچنان در ایران الزامی برای اطلاع رسانی به کاربر درمورد کوکی‌هایی که روی سیستمش استفاده می‌کنه نداریم. اما کسب و کاری که اقدام به این کار می‌کنه و حقوق کاربر رو به رسمیت می‌شناسه از نظر اکسپرینسی و تمایز از دیگران یک قدم جلوتره. در هر جا، در هر زمینه‌ای و به هر نوعی اگر کاری انجام بشه که باعث رضایت بیشترمشتری یا مخاطب بشه، می‌تونه روی سطح وفاداری مشتری به کسب و کار و برند هم تاثیر مثبت بذاره. موضوع احترام به حریم خصوصی کاربر هم از این قاعده مستثنی نیست.
گذشته از اینکه به ایجاد فرهنگ رعایت حریم خصوصی کاربر هم کمک می‌کنه.
شما چقدر این صفحات رو در سایت‌های دیگران مطالعه کردید یا به چه تجربه‌ای برخورد کردید.